Σχεδιάζοντας το τουριστικό προϊόν μας για την επόμενη δεκαετία, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη μια σειρά από στατιστικά στοιχεία και έρευνες αναφορικά με τις τάσεις που επικρατούν ανάμεσα στους «καταναλωτές» τουριστικών προϊόντων, που για την τουριστική βιομηχανία του τόπου μας, είναι κυρίως οι Ευρωπαίοι (συμπεριλαμβανομένων και των Ρώσων) καθώς επίσης και η ανερχόμενη Κινεζική αγορά και η αγορά των γειτονικών μας χωρών.
Στις προηγούμενες δύο δεκαετίες, άνθησε ο τουρισμός της «απόλυτης χαλάρωσης», δηλαδή επιλογής ενός παραθεριστικού θέρετρου στο οποίο ο τουρίστας θα απολάμβανε τον ήλιο την θάλασσα, το φαγητό και την νυχτερινή ζωή, χωρίς πολλές μετακινήσεις ή έντονη δραστηριότητα. Την περίοδο αυτή άνθησε το «ήλιος και θάλασσα» με την εικόνα χιλιάδων τουριστών, αραγμένων στις παραλίες μας, κατακόκκινων από το κάψιμο του ήλιου.
Ο τρόπος ζωής και η καθημερινή ρουτίνα των τουριστών που έρχονταν στο νησί μας, αλλά και οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν στις χώρες τους, οδηγούσαν σε αυτό τον τύπο διακοπών. Σήμερα όμως, με την τρομερή ανάπτυξη στην τεχνολογία και στην αλλαγή των συνηθειών, του τρόπου ζωής και εργασίας των πολιτών των χωρών από τις οποίες δεχόμαστε την πλειοψηφία επισκεπτών στο νησί μας, η φιλοσοφία της «απόλυτης χαλάρωσης» έχει παρέλθει.
Ο σημερινός τουρίστας θέλει να ξεφύγει από τον σύγχρονο τρόπο ζωής του, ο οποίος τον υποχρεώνει να ζει μεταξύ της κατοικίας και του γραφείου του, αλλά και από τις μεγαλουπόλεις στις οποίες ζει και να επιστρέψει και να γνωρίσει την φύση, την παράδοση, την διαφορετική κουλτούρα, την απλότητα της καθημερινής ζωής που απολάμβαναν οι παλαιότερες γενεές. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της ξεναγού που ρώτησε σε ένα group ευρωπαίων παιδιών που επισκέφθηκαν το νησί μας, από πού παίρνουμε το γάλα (σκόπευε να τους δείξει μια φάρμα αγελάδων) και πήρε την απάντηση «από το super market κυρία»!
Ο σημερινός τουρίστας ψάχνει έναν ασφαλή και φιλόξενο τουριστικό προορισμό, εύκολα προσβάσιμο και με ικανοποιητική τουριστική υποδομή (τόσο σε εγκαταστάσεις όσο και σε έμψυχο δυναμικό), στον οποίο να έχει την δυνατότητα αυτός και τα παιδιά του ή οι μεγαλύτεροι ηλικιακά, να αποκτήσουν νέες εμπειρίες μέσα από οργανωμένες δραστηριότητες που θα έχουν σαν στόχο την ενεργοποίηση των αισθήσεων αλλά και την συλλογή διαφορετικών εμπειριών που μπορούν να αποκτήσουν μόνο στο νησί μας.
Ο νέος λοιπόν σχεδιασμός για το τουριστικό μας προϊόν, θα πρέπει να βασίζεται σε ένα προϊόν ΠΟΠ (προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης), χαρακτηριστικό για την Κύπρο και το οποίο να περικλείεται γενικά στο slogan «live like a local». Σε αυτό το τουριστικό προϊόν θα πρέπει να περιλαμβάνονται δράσεις που σχετίζονται με τις τοπικές διατροφικές μας συνήθειες (εκθέσεις γαστρονομίας, παρασκευή κυπριακών φαγητών κλπ), την παραγωγή διακεκριμένων προϊόντων (πχ το χαλούμι και ο σουτζούκος), τις αγροτικές εργασίες (επισκέψεις σε φάρμες, οινοποιία, εργαστήρια κλπ), με εκδρομές και επισκέψεις σε μοναστήρια, αρχαιολογικούς χώρους, φεστιβάλ, πανηγύρια και άλλες δραστηριότητες της ζωής μας (γιατί όχι σε έναν γάμο σε κάποιο από τα χωριά μας, σε μια βάφτιση, στην κυριακάτικη λειτουργία κλπ), με πεζοπορία και δραστηριότητες στην φύση (κυρίως στα ορεινά μας χωριά και περιοχές), με ειδικό αθλητισμό (πχ ποδηλασία, ορειβασία, σκοποβολή, ιππασία κλπ), με ειδικά hoppies (χορός, ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία κλπ) .
Ο κατάλογος των δραστηριοτήτων που μπορούν να προσφερθούν στους τουρίστες μας, είναι ανεξάντλητος και όριο του είναι μόνο η φαντασία μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της επιτυχούς εφαρμογής του «live like a local» είναι η Κρήτη, την οποίαν όσοι έχουν επισκευθεί, νοιώθουν έντονα το στοιχείο της παράδοσης κα τις κουλτούρας η οποία αναμιγνύεται με το σύγχρονο τουριστικό μοντέλο. Γιατί στην Κρήτη ο τουρίστας επιδιώκει να φάει τζατζίκι και «αντικριστό» ή χοχλιούς (τους οποίους βρίσκουμε σε πολλά μενού των ξενοδοχείων της Κρήτης) και στην Κύπρο να μην μπορεί να φάει κολοκάσι, κουπέπια, ταχί, τσαμαρέλλα και χωριατικά λουκάνικα της πιτσιλιάς, τις περίφημες φρέσκιες κυπριακές πατάτες (στα Harrods τις έχουν στο ίδιο ράφι με το χαβιάρι!) να φάει δάκτυλα, χαλουβά και πουρέκια και να πιεί ζιβανία και τριαντάφυλλο και θα πρέπει να του σερβίρουμε, σολομό, σούσι, κινέζικα, λουκανικάκια Φρανκφούρτης, και έτοιμα cupcakes;
Το τουριστικό μας προϊόν χρειάζεται αναβαθμίσει και αυτό είναι πλέον σε όλους τους εμπλεκόμενους, εμφανές. Ο νέος Υφυπουργός Τουρισμού, ο οποίος προέρχεται από την τουριστική βιομηχανία, έδειξε ότι γνωρίζει πολύ καλά τις νέες τάσεις του τουρισμού. Δεν αρκεί όμως να γνωρίζει, θα πρέπει και να υλοποιήσει μέσα από τις ενέργειες του Υφυπουργείου του, αυτή την νέα στρατηγική που χρειάζεται ο τουρισμός του νησιού μας, όχι με αντιγραφές ξένων στρατηγικών σχεδίων, αλλά μέσα από παραγωγή πρωτογενούς έρευνας, μελέτης και συνεργασίας έτσι ώστε να παρουσιάσουμε ένα νέο, μοναδικό τουριστικό προϊόν στην περιοχή μας, το οποίο να χαρακτηρίζει και να ταυτίζεται αποκλειστικά με το Νησί μας.
Θεόδωρος Ευθυμίου
MARESOL HOSPITALITY LTD
Πρόεδρος Επιτροπής Τουρισμού ΕΒΕ Λάρνακας